Misschien hebben sommige van jullie mijn vorige topic ook wel gelezen over mijn zieke doffer. Hij is inmiddels overleden (16 jaar) en hij heeft ruim 10 jaar samen gezeten met zijn vrouwtje (12 jaar). Nu was het vrouwtje echt van slag (begrijpelijk) toen ze opeens alleen achter bleef. Ze wou niet eten of drinken, was erg gestrest, had veel wondjes door het roekeloos rondvliegen en is veel afgevallen. Ze heeft 1,5 week alleen gezeten en nu heb ik er bijna 2 weken een ander vrouwtje bij zitten (zij is 3 jaar werd mij verteld door de vorige eigenaar). Het nieuwe duifje doet het goed en zoekt veel toenadering bij mijn oude duifje. Maar deze wil er niks van weten. Ze zit de hele dag dik met dr oogjes dicht. Ze heeft nog steeds geen eetlust en drinkt nauwelijks. Ik heb alles al uit de kast getrokken om haar eetlust op te wekken. Brood en eierkoek (heel af en toe mogen ze wat van een plakje pikken), gepelde zonnebloempitten, havermout, "duivensnoepzaad" (een mengeling in de dierenwinkel, multivitaminen door het water, noem het maar op. Maar mijn duifje heeft nergens interesse in. Heeft iemand tips wat ik kan doen? Of moet ik haar maar zoveel mogelijk met rust laten en hopen dat ze vanzelf weer levenslust krijgt? Haar ontlasting was in het begin echt dun en veel, maar nu word het steeds minder in hoeveelheid maar het blijft dun/waterig.
Mededeling
Collapse
No announcement yet.
Kennen vogels liefdesverdriet?
Collapse
X
-
Hallo Tamara,
Dat is nog eens een keer een andere vraag dan dat we ons afvragen hoe we ons eivoer moeten maken.
Ik heb geen idee of wetenschappelijk iets over bestaat. Maar gevoelsmatig zeg ik dat vogels liefdesverdriet kunnen hebben. Zeker als ze 10 jaar bij elkaar zijn geweest.
Als dat zo is dan zal ook voor vogels een rouwperiode gelden. In het dierenrijk is dit bijvoorbeeld bij olifanten het geval.
In dat geval zal je duif laat ik zeggen een rouwproces doormaken. En zal op dit moment de behoefte aan een nieuw vrouwtje niet groot zijn.
En dan is er maar 1 remedie geduld en rust.
Maar wie weet schrijf ik complete onzin.
Sterkte
R. Koppen
-
dat verschillende zoogdieren een vorm van liefdesverdriet kennen ('gevoelens en emoties') is denk ik niet uit te sluiten.
over vogels ken ik geen verhalen over bijvoorbeeld dat ze de overleden vogels (botten) "eren" (zie eerder genoemde olifanten)
ik weet niet of ze zullen treuren om overleden partners maar er zijn wel verschillende vogels die sterk monogaam zijn. albatrossen en verschillende papegaaiachtige zijn mooie voorbeelden.
duiven zijn over het algemeen ook monogaam
Opmerking
-
Een leuke mogelijke link van Tuijl.
Zou het monogaam zijn een indicatie kunnen zijn voor het kennen van een mogelijk dierlijk liefdesverdriet of misschien ook andere aanwijzingen?
mvg. Eelke
Opmerking
-
Een interessante link: http://www.vogelwerkgroepdenhelder.n...uws&Itemid=120
Persoonlijk vind ik de reactie van de ecoloog Herman Berkhoudt op de desinteresse van anderen in zijn ontdekking(en) een "leuke"(verbranden van zijn papieren).
Interessant als je kijkt naar hoever het mensdom van nu is gekomen zeg maar in o.a. het ontdekken van zoveel dingen.
Het zou het ook wel eens kunnen zijn dat er veel kennis verloren is gegaan en men nu weer andere dingen weet dan vroeger.
Dit is misschien weer een heel andere discussie, maar ik denk tocht wel dat dit gerelateerd is aan o.a. de vraag of vogels (in dit geval de duivin van "Tamaralover") bepaalde "emoties kennen.
Persoonlijk denk ik dat ik er van uit moet gaan dat elke vorm van "energie" een "reactie" kan teweegbrengen:
Is het liedje van een vogel muziek? Nieuw onderzoek wijst er wel op: het suggereert dat vogels ongeveer dezelfde emoties ervaren als wij mensen doen
mvg. EelkeLast edited by ele; 28-08-2014, 15:46.
Opmerking
-
Ja het blijft heel lastig te beoordelen waar nou precies de oorzaak ligt. Wat ik wel heel zeker weet is dat het zo niet langer door kan gaan. Ze is helemaal slap en koud en weegt nog maar 134 gram. Terwijl ze eerst rond de 176 zat, een kwart eraf dus :O Ik heb haar net binnen gehaald en in een ruime vervoerskoffer gezet met een warmte kussentje eronder (lauw/warm, NIET HEET). Ze knapte meteen een stuk op. Ze heeft inmiddels al wat gegeten (4 zaadjes ofzo) en wat gedronken. Ze staat nu naast mij op tafel en zoekt contact met mij tussen het slapen door, echt super lief. Ik heb allemaal filmpjes gezocht van lachduiven (geluiden) en dat lijkt haar wel te stimuleren... Op de achtergrond heb ik alle liedjes van Enya spelen, die zijn rustig en ritmisch. Ik hoop echt dat mijn meisje vandaag wat meer gaat eten!
Opmerking
-
Inmiddels zit Pippi alweer ruim een week binnen. Ze krijgt ontzettend veel aandacht en lekkernijen en we hebben Sandy (haar nieuwe vriendinnetje) ook al een paar dagen erbij zitten. Er zit een kleine stijgende lijn in ^^ Ze eet weer zelf en ze heeft steeds meer interactie met de andere. Ze poetsen elkaar en maken lieve zachte geluidjes. Dus ik heb goede hoop dat ze er weer helemaal bovenop komt
Opmerking
-
Tuurlijk kunnen vogels rouwen...
Net als elk dier.
Mij is toevallig net hier ergens op dit forum verteld; 'dat ik geen bepaalde eigenschappen aan mijn vogels moet toebedelen die zij niet hebben'
Daar was ik echt even ziek van!
Ik had namelijk net verteld hoe,toen mijn kanarie onder in de kooi lag te sterven, de grasparkiet er dicht tegen aan ging zitten,en een week nadien nog van slag was!
Maar er zijn mensen die dat niet geloven,want kanaries en grasparkieten gaan in de regel niet samen...
Alles volgens de boekjes,blijkbaar.
Daar sprak een persoon voor wie kanaries enkel een mooi kleurtje met een nummer zijn.
Zelfs mijn foto's van de twee dieren samen waren niet genoeg om het tegendeel te bewijzen, want tevens heb ik ook een roodrug en een catarina samen zitten, die de dikste vrienden zijn!
Er zijn uitzonderingen; maar welke combinatie ook; wanneer er 1 weg valt, rouwt de rest.
Zeker als ze een paar vormen!
Opmerking
-
Zijn ze niet gewoon ziek? Ik zou mest laten onderzoeken. Doffer ziek en daarna dood. Duivinnetje ook ziek. Ik heb heel veel duiven gehad en die missen elkaar zeker. Alleen uit zich dat niet in heel erg ziek worden.Zelfs na 12 jaar bij mij als koppel werd na doodgaan van een duif de partner niet zo ziek als jij beschrijft. En als een helft van een koppel werd gegrepen door een havik koppelde de duif die over bleef soms dat jaar nog om. Geen eetlust en diarree zijn symptomen van allerlei problemen die duiven kunnen hebben. Klinkt minder romantisch helaas. En het gemis van haar partner kan stress geven waardoor een dier vatbaarder wordt voor ziek worden. Dus een rol kan het zeker spelen.
Maar als je dit liefdesverdriet noemt vergeet je misschien dat de duif iets kan hebben waar ze wel degelijk aan behandeld kan en moet worden.
Opmerking
Advertentie
Collapse
Opmerking