Tegen de logische verwachting in vonden vele soorten vogels blijkbaar een ‘mooi rustig’ stekkie in die terreinen!
De verklaring ligt in de richting van gewenning door regelmaat en is in feite vergelijkbaar met de eveneens regelmatige (intensieve ) ‘verstoring’ door publiek in een vogel- of dierenpark.
Behoudens regelmatige heftige activiteiten -in de vorm van schietoefeningen- was verder nauwelijks sprake van onregelmatige recreatie- of andere verstoringsdruk. (beveiliging- patrouilles en fysiek schietgevaar hield de meeste overige menselijke activiteiten doorgaans wel buiten het hek)
Waarschijnlijk kan worden gesteld dat de lokale fauna zich kon aanpassen aan het feit dat ze -ondanks regelmatige luidruchtige menselijke aanwezigheid- weinig te vrezen hadden en ‘relatief veilig’ een verder prima en voedselrijke omgeving konden benutten.
Er zal hier en daar natuurlijk best wel eens wat zijn misgegaan, maar desondanks was het altijd bijzonder opvallend hoeveel vogels (en ander wild) op die schietterreinen te zien waren.
Er zijn natuurgebieden die daar momenteel niet aan kunnen tippen!
(Ik spreek overigens bewust in verleden tijd, omdat ik al enkele jaren niet meer op een militair schietterrein ben geweest en dus niet weet hoe de actuele toestand op die locaties er tegenwoordig voor staat!)
In het kader van vernietiging en verstoring van de natuur kwam uit de 'groene' hoek altijd veel verzet tegen militaire activiteiten in de doorgaans fraaie natuurgebieden.
Geheel in de lijn der verwachting namen de anti-militaristische groeperingen die stelling eveneens maar wat graag in hun portefeuille op,
maar in feite was het tegendeel eigenlijk het geval.
De verklaring ligt in de richting van gewenning door regelmaat en is in feite vergelijkbaar met de eveneens regelmatige (intensieve ) ‘verstoring’ door publiek in een vogel- of dierenpark.
Behoudens regelmatige heftige activiteiten -in de vorm van schietoefeningen- was verder nauwelijks sprake van onregelmatige recreatie- of andere verstoringsdruk. (beveiliging- patrouilles en fysiek schietgevaar hield de meeste overige menselijke activiteiten doorgaans wel buiten het hek)
Waarschijnlijk kan worden gesteld dat de lokale fauna zich kon aanpassen aan het feit dat ze -ondanks regelmatige luidruchtige menselijke aanwezigheid- weinig te vrezen hadden en ‘relatief veilig’ een verder prima en voedselrijke omgeving konden benutten.
Er zal hier en daar natuurlijk best wel eens wat zijn misgegaan, maar desondanks was het altijd bijzonder opvallend hoeveel vogels (en ander wild) op die schietterreinen te zien waren.
Er zijn natuurgebieden die daar momenteel niet aan kunnen tippen!
(Ik spreek overigens bewust in verleden tijd, omdat ik al enkele jaren niet meer op een militair schietterrein ben geweest en dus niet weet hoe de actuele toestand op die locaties er tegenwoordig voor staat!)
In het kader van vernietiging en verstoring van de natuur kwam uit de 'groene' hoek altijd veel verzet tegen militaire activiteiten in de doorgaans fraaie natuurgebieden.
Geheel in de lijn der verwachting namen de anti-militaristische groeperingen die stelling eveneens maar wat graag in hun portefeuille op,
maar in feite was het tegendeel eigenlijk het geval.
![Wink](https://www.vogelcafe.nl/core/images/smilies/wink.gif)
Opmerking